Kościół usytuowany jest w środkowej części wsi, na krawędzi stromego stoku. Wybudowany w 1710 jako ewangelicka świątynia przedpogrzebowa, aktualnie funkcjonuje jako kościół katolicki p.w. św. Michała Archanioła.

Jest to budowla jednonawowa z wydzielonym prezbiterium zakończonym trójbocznie, o zrębowej konstrukcji ścian korpusu głównego, ze stromym dwuspadowym dachem. Do jej południowej ściany przylega niewielka, zamknięta dwuspadowym dachem, zakrystia. Wejście do kościoła flankuje umieszczona na osi wieża - wzniesiona na planie kwadratu, ze słupowo-ramową konstrukcją ścian, zwieńczona baniastym hełmem z latarnią. Wszystkie połacie dachu pobite są gontem, a ściany oszalowane pionowo z listwowaniem. Kościół posiada bardzo interesujący wystrój. W prezbiterium oddzielonym od nawy belką tęczową, zlokalizowany jest architektoniczny ołtarz główny, wykonany z polichromowanego drewna, z umieszczonym centralnie obrazem patrona. Ołtarz pochodzi z ok. 1720r. i został tutaj sprowadzony w latach 1740-43 z kościoła we wsi Lichkov (Czechy). Również z Lichkov pochodzi ambona - prawdopodobnie dzieło A. Marza datowane na rok 1734. Chór muzyczny, który podpierają drewniane słupy ma dodatkowo wąskie galeryjki biegnące przy ścianach, sięgające w głąb nawy. Jego parapet zdobi piękna, barokowa polichromia z 1734r, przypisywana praskiemu malarzowi Antoniemu Ferdynandowi Veitowi, a także drewniane rzeźby o cechach ludowych, a wśród nich - na wprost ołtarza - św. Anna Samotrzeć z XVIIIw. Wnętrze kościoła zamyka drewniany pułap podzielony listwami na płaskie kasetony, które stanowią tło dla malowideł przedstawiających motywy roślinne. Polichromia stropu powstała w czasie remontu kościoła, w latach 1934-35. Również z tego okresu pochodzą malowane na szkle stacje drogi krzyżowej sygnowane przez artystę malarza Herberta Blaschke z Bystrzycy Kłodzkiej. Oryginalną ozdobą wnętrza jest zawieszony pod pułapem drewniany, barokowy świecznik z Matką Boską w glorii w otoczeniu aniołków trzymających świece. Na uwagę zasługuje, stojąca nad wejściem do zakrystii, drewniana rzeźba z pierwszej połowy XIXw, będąca ludową trawestacją obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej.

Przy kościele stoi niewielki, murowany budynek dawnej kostnicy, spięty z budynkiem kościoła wysokim, drewnianym ogrodzeniem z bramą, która prowadzi na cmentarz. Historia cmentarza sięga XVI wieku. Obecnie nie jest użytkowany. Znajdują się tam bardzo ciekawe, kamienne nagrobki pochodzące z okresu międzywojennego. Kilka najcenniejszych, drewnianych krzyży nagrobnych wyeksponowano na północnej ścianie kościoła.

Niedaleko świątyni stoją dwie kamienne, barokowe rzeźby: scena ukrzyżowania z 1788r. i krucyfiks z roku 1773, który został tutaj przeniesiony ze wsi Czerwony Potok, w czasie kiedy był przeprowadzany ostatni remont kościoła, tj. w latach 1996-2000.

Z punktu widokowego na żółtym szlaku biegnącym przy kościele można oglądać rozległe panoramy Wysoczyzny Międzyleskiej oraz Masywu Śnieżnika.