Jeden z najcenniejszych w Polsce, często porównywany do Mostu Karola w Pradze. Wybudowany pod koniec XIVw (prawdopodobnie jeszcze przed 1379r) - w miejsce starszego, na Młynówce – odnodze Nysy Kłodzkiej opływającej od zachodu Wyspę Piasek. Od czasów średniowiecza do dziś stanowi ważną arterię komunikacyjną, obecnie wyłącznie pieszą, łączącą teren dawnego przedmieścia z historycznym centrum miasta położonym na Fortecznej Górze.

Most wznosi się w kierunku Starego Miasta o ok. 3,5m na całej długości. Jest wsparty na trzech filarach z przyporami kątowymi. Łuki sklepienne trzech arkadowych przęseł mają wykrój półkolisty o podwyższonej strzałce. Czwarte - północne przęsło, znacznie węższe od pozostałych, jest częściowo wtopione w mur obronny i sklepione ostrołukiem. Pod względem konstrukcji i czasu powstania prawdopodobnie różni się od reszty. Wjazdów na most strzegły dawniej bramy – Dolna i Górna, rozebrane w r. 1904. XIVw. relikty Bramy Dolnej zachowały się do dziś w przylegających do mostu kamieniczkach – Daszyńskiego 2 i Wita Stwosza 5. Most został wymurowany z kamienia łamanego, ciosów piaskowcowych i cegły – na zaprawie wapiennej. Nawierzchnię tworzy kostka brukowa.

Był remontowany i przebudowywany w XV, XVI, i XVIIw. W XVII i XVIIIw. otrzymał wystrój rzeźbiarski w postaci sześciu figur wotywnych ufundowanych przez mieszkańców Kłodzka i okoliczną szlachtę. Najstarsza z nich - Pieta, pochodzi z r. 1655 i jest ulokowana po stronie zachodniej, na środkowym filarze mostu. Fundatorem rzeźby był ówczesny starosta kłodzki hr. Jan Jerzy von Götzen i jego żona Maria Elżbieta. Pozostałe rzeźby po tej stronie, to datowana na pocz. XVIIIw. figura: św. Wacława – patrona Czech (od strony południowej) i pochodząca z r.1766 figura św. Jana Nepomucena, wykonana na zamówienie Franciszka von Götzen. Herb fundatora i jego żony, księżniczki Lichtenstein, umieszczono na cokole rzeźby. Na balustradzie zachodniej, od południa, stoi grupa rzeźbiarska ze św. Franciszkiem Ksawerym, patronem Kłodzka, ufundowana w 1714r. przez mieszkańców miasta jako votum po epidemii dżumy(mocno zniszczony oryginał rzeźby, w r. 1920 zastąpiono kopią). Dalej widzimy Ukrzyżowanie, ustawione w r. 1734, w miejsce drewnianego krzyża, prawdopodobnie za sprawą hr. von Herbersteina lub jego żony. Ostatnią rzeźbą jest pochodząca z 1714r. Trójca Święta koronująca NMP, ufundowana przez Franciszka Ferdynanda barona Fitschena, właściciela Gorzuchowa, w intencji przebłagalnej za niegodziwy czyn jakiego dopuścił się jego ojciec. W XIXw. czterokrotnie dokonywano konserwacji rzeźb. Ostatnią wykonał w r. 1890 kłodzki rzeźbiarz i kamieniarz Józef Reiman. Kolejna miała miejsce w r. 1915 i dotyczyła silnie zniszczonych figur. Po wojnie konserwowano rzeźby w l: 1972, 1986 i 2009, gruntowny remont mostu miał miejsce w l: 1974 i 2009.